(ഒരു ഈണത്തില്‍ പാടു)
മറക്കുവാന്‍ കഴിയില്ല
കണ്‍മണിയെ
നീയെന്‍ മനസ്സിന്‍റെ മണിമുത്തല്ലേ.
കളിയായി നീ കൊഞ്ചി
കരയുന്ന നേരത്തെന്‍ ഉള്ളം
പിടഞ്ഞു പോകുന്നു
മനസ്സില്‍ നിന്നോര്‍മ്മകള്‍ നിറഞ്ഞീടുന്നു....
ഇടവഴി പാതയില്‍
നീയെന്‍ കരം പിടിച്ചു
പതിയെ നടന്ന നിന്‍ കുട്ടിക്കാലം.
വസന്ത കാലത്തില്‍ വിരിയും
പൂക്കള്‍ പോല്‍ നീയിന്നെനിക്കായി
ദൈവം തന്നൊരു നിധിയല്ലേ,
നീയെന്‍ മനസ്സിനു തിളങ്ങുന്ന പൊന്‍ മുത്തല്ലേ...
നിലാവിന്റെ മാറില്‍
നീ ചാഞ്ഞുറങ്ങുമ്പോഴും
ഈ അമ്മ തന്‍ താരാട്ടില്‍
നിന്‍ മനം അലിഞ്ഞിടും..
നീ ചിരിക്കുമ്പോഴും,നീ കരയുമ്പോഴും
എന്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ സ്പര്‍ശത്തില്‍ നീ ഉണര്‍ന്നീടുന്നു...
നീയെന്‍ മനസ്സിന്‍റെ താളമായി മാറിടുന്നു..
വളര്‍ന്നു വലുതാകുമ്പോള്‍ എന്നില്‍
നിന്നകന്നു നീ പുതു കൂടു തേടുന്ന പക്ഷിയാകും..
ഈ അമ്മ തന്‍ കണ്ണുകള്‍ നനഞ്ഞീടും,
നീയെന്നില്‍ ജന്മ സാഫല്യത്തിന്റെ സുകൃതമാകും....!!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ആകെ പ്രണയമയം...
ReplyDelete