നിലാവേ നീ മായുമോ??**

മിന്നായമൊന്നു ഞാന്‍ കണ്ടു നിന്‍ പൂമുഖം
ഇന്നെന്റെ നെഞ്ചില്‍ തെളിഞ്ഞു നിന്നു.
ഒരു വാക്കു പോലും നീ മിണ്ടാതെ പോയ ആ
നാള്‍കള്‍ ഞാനിന്നോര്‍ത്തിരുന്നു.


കാലില്‍ കിലുങ്ങുന്ന പാദസരത്തിന്റെ
കൊഞ്ചലില്‍ ഞാനൊന്നലിഞ്ഞിരുന്നു.
നീയറിയാതെ നിന്‍ പുറകില്‍ നടന്ന ഞാനൊരു
പെരുവഴി പാതയില്‍ എത്തിയിരുന്നു.


ചിരിക്കും നിന്‍ പൂമുഖ ചേലില്‍ ഞാനിന്നൊരു
കിനാവിന്റെ കൂടൊന്നൊരുക്കി വെച്ചു.
കിനാവിന്റെ കു‌ട്ടില്‍ ഞാനൊന്നുറങ്ങിയന്നേരം
അറിയാതെ പ്രണയത്തിന്‍ മധു നുകര്‍ന്നു.


മനസ്സിന്‍റെ തോപ്പില്‍ വിരിയുന്ന പൂവുകള്‍
പ്രണയത്തിന്‍ സുഗന്ധം പരത്തി വെച്ചു.
പ്രണയം മനസ്സില്‍ നിറഞ്ഞു ഞാനന്നേരം
പ്രണയത്തിന്‍ കവിതകള്‍ എഴുതിവെച്ചു.


നിലാവിന്റെ മാറില്‍ തെളിഞ്ഞൊരു താരകം
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മി ചിരിച്ചു നിന്നു.
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മിയാ താരകം ചൊല്ലി,എന്നോട്
"പ്രണയിക്കുവാന്‍ ഒരു പാടുമില്ല... മകനേ,
പക്ഷേ പ്രണയിനിയെ കെട്ടുവാന്‍ പാടു മാത്രം"....!!