കാത്തിരിപ്പ്**

നിശബ്ദത ആയിരുന്നു അവിടെ.
മോടി പിടിപ്പിച്ച ശവക്കല്ലറകള്‍ക്കുള്ളില്‍
ആത്മാക്കള്‍ മൌനം പൂണ്ടിരുന്നു.
മനസ്സിലെ നൊമ്പരങ്ങളും കരയിക്കും കാഴ്ച്ചകളും
വേദനകള്‍ ഒന്നുമറിയാത്ത കല്ലറ തന്‍ കെട്ടുകള്‍ക്കുള്ളില്‍
വീര്‍പ്പു മുട്ടലിന്‍ ഭാവവും ആത്മാക്കളില്‍ പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നു...

രാത്രിയുടെ നിശ്ശബ്ദത നിറയുന്ന നേരത്ത്
ശവംനാറി പൂക്കളുടെ സുഗന്ദം കാറ്റില്‍ അലിയുന്ന നേരത്ത്
ഓരിയിടുന്ന നായിക്കളുടെ ഒച്ചയില്‍
ആ കോട്ടയുടെ മുഖം ആരിലും ഒരു ഭീതി ജനിപ്പിച്ചിരുന്നു...

രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളില്‍
ആ കോട്ടമതില്‍ കെട്ടിനുള്ളിലും സഞ്ചാരം ഉണ്ടായിരുന്നു,
ആത്മാക്കളുടെ...
പക നിറഞ്ഞ അവരുടെ ഉള്ളം
രക്തത്തിനായി ദാഹിക്കുന്നതു
പ്രകൃതി പോലും മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു...

മനസ്സിലെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ ഒന്നും സഫലമാകാതെ
ശാന്തി കിട്ടാത്ത ആത്മാക്കളായി
അവര്‍ ഇന്നും നമ്മുടെ ഇടയില്‍ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു.
സ്പര്‍ശന സുഖമില്ലാത്ത, ഒന്നിനോടും
പ്രതികരിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ആ അവസ്ഥയിലും
അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു..
മനസ്സിനെ കരയിക്കുന്ന ഹീന കാഴ്ചകള്‍
കണ്ണിനു മുന്‍പില്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ പ്രതികരിക്കാതെ,
തല ചായ്ച്ചു നടക്കുന്ന മനുഷ്യജന്മങ്ങളേക്കാളും
തങ്ങള്‍ ഭേദമാണെന്നുള്ള ഒരു ഭാവവും
അവരില്‍ നിഴലിച്ചു കാണാമായിരുന്നു...

രാവിനു കൂട്ടായി മാറിയ
ആ ആത്മാക്കളുടെ ഇടയില്‍ പെട്ട് പോയ
ഈ മനുഷ്യ ജന്മവും ഇന്നു കാത്തിരിക്കുന്നു..
ഏകനായി...
വികാര വിചാരങ്ങളുടെ തീ നാളങ്ങളാല്‍
എരിയുന്ന മനസ്സുമായി, രക്തം രുചിക്കുന്ന
ആത്മാക്കളുടെ വരവും കാത്തു കല്ലറകള്‍ക്കരികില്‍
ചിരിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ....!!